Eerst goed nieuws: enkele weken gelden kregen we onze 'green card' en zijn we nu echt permanent residents of the USA, joepie!
Het werk van Tanya ging goed, na wat gesprekken, administratie, testen (om te zien of je kan heffen,sleuren, trekken, een onderste la kan openen, je genoeg kracht hebt om een blister met medicatie te openen,....) was de eerste werkdag op 28/9 gepland.
In ons laatste echt vrij, vrij weekend gingen we genieten van de herfstkleuren,... alhoewel het hier nog elke dag ongeveer 25 graden is wil niet niet zeggen dat de bomen hun mooie herfstkleuren verborgen houden,...
Dan nu het slechte nieuws:
Na ongeveer 2 uur klimmen kwamen we bij een schitterend meer, het was zo mooi dat Tanya de steen (lees kleine rotsblok) niet zag op het pad en plots een stofwolk produceerde gezien ze plat op haar buik ging,..... in een poging de val te breken trachtte ze zo elegant mogelijk neer te komen (wat volgens de omstaanders niet gelukt is).
Het leek allemaal nog mee te vallen dachten we totdat we diezelfde avond de ER moesten opzoeken.
Een gebroken elleboog was het verdict,.... een gips en absoluut verbod om de elleboog te gebruiken, alsof dat zou kunnen!
Nursing is nu 'on hold' tot de elleboog hersteld is,... wat een pech
Nu gaat het weer wat beter dus gaan er weer regelmatig berichten komen,....
 |
| eindelijk 'legal aliens' |
 |
| de mooie herfstkleuren |
 |
| bijna aan het meer, pas op voor stenen! |
 |
| 't was de moeite,...de klim! |
He Fredje. Shit happens nu eenmaal. Een snelle genezing voor Tania en look at the bright side. Nu kan je nog langer genieten van jullie witte broodsweken samen :-)
BeantwoordenVerwijderen