wachten, wachten en nog eens wachten

We wachten nog steeds op onze container,....

Ik wacht op bericht van het ziekenhuis,.....

Femke wacht op goed nieuws van CSU,......

Wachten op onze huistelefoon,....

wachten, wachten, wachten,.......

Wie dacht dat het in Amerika stressen was is verkeerd, hier in Fort Collins doen ze alles rustig aan,...

Ondertussen trachten we het toch wat gezellig te maken en doet Fred hier en daar al wat klusjes in huis zodat we klaar zijn als de container eindelijk komt,.....

Een feestje hier en daar slaan we zeker niet af,.....

We hopen binnen 2 dagen onze container te ontvangen en dan kan het werk beginnen en kunnen we van ons huisje "our home" maken,...

We houden jullie op de hoogte.

de tijdelijke inrichting, beter als niets!

klinken op onze aankomst in Colorado

speciaal voor ons gemaakt, lekker,......

een weekje school

Voor Sien was het een bewogen week en haar eerste schoolweek zit er al op.
De lesindeling is hier totaal anders, de lesrooster bestaat uit een "purple day" en een "teal day" en op die dag worden er bepaalde vakken gegeven. Gezien er ook keuzevakken zijn is er niet echt een klas maar een groep die samenkomt om les te volgen.
Sien begint om kwart voor 8 met de lessen maar het is de gewoonte vroeger te komen om je spullen uit je lokker te nemen en overbodige spullen weg te zetten. Het open van de lokker gaat ondertussen al veel beter. De lessen zijn al om half 3 gedaan,...
Deze week heeft Sien haar laptop gekregen op school, voor tijdens de lessen en om huiswerk te maken,....
Ook hier worden er schoolfoto's gemaakt voor in het jaarboek natuurlijk en voor haar schoolpas,
Sien is nu echt een "preston poema"
Mama en papa zijn blij dat ze weer viool speel, hopelijk zijn de buren even blij,.......
Sien zit ook bij het schoolkoor en eind oktober is al haar eerste optreden, verslag hier natuurlijk later
Voor Sien is het schooljaar al begonnen maar ze wenst iedereen in Belgie een goed begin van het schooljaar,......

de school van Sien

haar nieuwe schoolspullen

Sien's "poema" schoolpas

huiswerk maken doen ze ook hier!

een week later,.....

Het is een week geleden dat ons nieuw hoofdstuk begon,.....
Met een nieuwe matras, tafel, stoelen en sofa van vrienden trachten we het gezellig te maken in ons huisje,....
Goed Nieuws! de container is on the move en zal over 4 dagen in Denver zijn ALS er onderweg niets gebeurd natuurlijk dan op een vrachtwagen naar Fort Collins,.... dus begin volgende week zijn onze eigen spullen hier,...hopelijk
Ondertussen maken we kennis met al de buren die ook hun huis aan het inrichten zijn.
We genieten van de warme zon en de rust en het uitzicht op "the mountains".
Tot over enkele dagen,....

eerste schooldag van Sien

Vandaag was het de eerste schooldag van Sien.
Om 7 uur vertrok ze met knikkende knieën naar Preston Middle school ongeveer 15min van ons huis.
Met haar boekentas vol Amerikaanse schoolspullen stapte ze redelijk vlot naar de school waar ze werd begroet door een juf en agent Dave (met hoge aaibaarheidsfactor) die een oogje in het zeil houdt.
Het is alsof je in een Amerikaanse film binnenstapt, leerlingen die aan hun lockers het lesmateriaal voor het eerste uur nemen en hun lunchpakket veilig wegbergen.
Zo'n locker openen is een hele opgave want het cijferslot werkt op een manier waarop wij belgen helemaal niet getraind zijn maar het is Sien vandaag wel 1x gelukt, oefening baart kunst.
De mascotte van de school is een poema en morgen krijgt ze poema paws,.... benieuwd wat dat weer is,.... dit verhaal wordt zeker vervolgt
Bij thuiskomst was Sien blij en zei ze spontaan dat ze niet kan wachten om morgen terug te gaan,....

op weg naar de school

nog even omkijken,....

we komen thuis

Eindelijk is het dan zover, nog even de sleutel ophalen en kan kunnen we ons huisje binnengaan.
Ze hadden ons beloofd dat vrijdag de container zou aankomen maar toen kwam men tot de conclusie dat Houston niet zo dicht bij Fort Collins ligt,.... dus het zal nog even wachten zijn op onze huisraad.
Ondertussen hebben we een bed gevonden bij Jim en Annette, dus slapen op de grond is niet meer nodig, voorlopig toch althans.
We lopen nu alle winkels af voor een koffiezet, broodrooster, haardroger, printer,........ leuk alle die nieuwe spullen kiezen,..... voor even dan toch want na de 10de winkel zijn we het kiezen wel wat beu. Hopelijk komt onze container snel,............

afhalen van de sleutels

ons huisje staat te wachten

deurtje open je,.....

en we zijn weg,....

het was een raar gevoel, de laatste nacht is ons huis
de laatste ochtend,
onbeschrijfelijk hoe het voelt alles en iedereen achter te laten,....
Maar we hebben het hoofdstuk afgesloten en het is tijd om aan een nieuw hoofdstuk te beginnen.
We kregen een leuk afscheid op de luchthaven maar toen het definitief afscheid er was viel het zwaar,...
De 2 uur en 45 min naar Ijsland verliepen vlot. Spijtig genoeg moesten we in de mist en regen landen maar ons doel was weer wat dichterbij. Op naar "Gate 30 : Denver international airport" : EINDELIJK en Fred is er in geslaagd om als eerste op het vliegtuig te zitten,....
Na 7 uur en 30 min zetten we voet aan de grond en zijn we bijna "thuis".
Aanschuiven en wachten,.... en ja hoor het is onze beurt, de zenuwen gieren door mijn maag en samen met onze enveloppen stappen we dapper naar de immigration officer.
Na wat vingerafdrukken worden we verwezen naar een apart bureau,..... spannend!
De immigration officer haalt een soort "rambo mes"boven en rukt onze enveloppen open,....
Hij tikt wat op de computer,.... en dan roept hij ons tot bij de balie,.....
"WELCOME TO THE USA, enjoy our hamburgers and hot-dogs" zij hij en gaf onze gestempelde paspoorten.
Oef het is eindelijk gelukt, we zijn nu echt thuis.
Als laatste verlaten we de luchthaven en ons welkomstcomite staat ons op te wachten en geven ons een hartelijk welkom,...
We zijn blij maar ook erg moe van de emoties en de lange reis.
Slapen en morgen gaan we echt naar ons eigen huis dat staat te wachten in Fort Collins.

we sluiten de deur van ons hoofdstuk in Belgie

heel wat volk kwam ons uitzwaaien

er was ook een ludieke noot


Bedankt iedereen voor de uitzwaai

inpakken en wegwezen,...

Na 2 dagen van inpakken, uitpakken, wegen, inpakken, uitpakken, wegen,......is het eindelijk gelukt en zijn we volledig ingepakt en klaar om te vertrekken!
Het begint nu echt te kriebelen,.....

De laatste groet,.....

Op 15 augustus 2015 namen we afscheid van familie en vrienden.
Na een kort interview met ATV, met dank hiervoor aan Erik Robert, kon het feest losbarsten,...
Er werden herinneringen opgehaald, gelachen en af en toe een traantje weggepinkt, spijtig genoeg ook door het weer.
Het was een reuze leuke namiddag, bedankt iedereen voor de warme wensen,....

Ons avontuur kan eindelijk beginnen.....

zoals de echte

afscheid nemen is niet gemakkelijk

een goede vriend voor altijd

een mooi afscheid........

.......van mijn Collega's. Het was de perfecte setting, ik denk dat de vele die 100 jaar terug vertrokken niet zo een afscheid in klasse en stijl kregen aangeboden als moi..... het was gewoon perfect, de gemeende woordjes....... iedereen ontroerde me, al liet ik dat niet te veel merken, mijn lieve collega's het ga jullie goed en hopelijk zie ik jullie eventjes terug in januari ..........

even geconcentreerd naar de speeches luister

Elsje Fred, Fred en Dirk

aankondiging van een nieuwe tentoonstelling .......

geen woorden nodig :-)

Fred zei mmmm...., Jolien dacht oh my god.... en Hendrik vond het niet zo erg.

Molly krijgt een nieuwe thuis

Na lang wikken en wegen hebben besloten dat onze schattige, lieve, poesie "Molly", genoemd naar de unsinkable Molly Brown, niet mee gaat naar Fort Collins.
We nemen deze beslissing omdat we niet willen dat ons Molly voer wordt voor een mountain lion, black bear,.....
Ze krijgt een nieuwe thuis bij Tom, An en hun twee zoontjes Seppe en Fjorre die eveneens in de Putse bossen wonen.
Wij zijn er van overtuigd dat zij met z'n allen zeer goed voor ons Molly gaan zorgen,.....
en bij de laatste berichten stelt Molly het zeer goed.
Molly we vergeten je niet en skypen binnenkort,......

nog even Molly verwennen

Molly's eerste stapjes bij adoptiegezin

"poes" het nieuwe speelkameraadje van Molly